Συνταγή για μακαρονάδα εύκολη και γρήγορη, ότι πρέπει για φοιτητές ή για όσους θέλουν κάτι νόστιμο άμεσα! Συνταγή για μια μερίδα.
Υλικά :
- 1 μερίδα ατομική Spaghetti ή οποιαδήποτε ζυμαρικά της αρεσκείας μας
- 2-3 κ.σ. Τυροκαυτερή ΒΙΟΣΑΛ
- 2-3 λιαστές ντομάτες ψιλοκομμένες
- ρίγανη
- σκόρδο σε σκόνη
- 1 κ.σ. κοφτή ελαιόλαδο
- 2-3 κουταλιές της σούπας γραβιέρα (γλυκιά κατά προτίμηση)
- 1 κ.γ. βούτυρο
Εκτέλεση :
Ξεκινάμε βράζοντας τα ζυμαρικά σε αλατισμένο νερό σύμφωνα με τις οδηγίες του πακέτου και την προτίμησή μας (προσωπικά τα αφήνω λίγο al dente). Όταν είναι έτοιμα τα αφήνουμε να στραγγίσουν αλλά πιο πριν κρατάμε μια κουταλιά της σούπας από το νερό που έβραζαν.
Δεν κλείνουμε το μάτι αλλά χαμηλώνουμε τη φωτιά και ανάβουμε παράλληλα το φούρνο στους 200 βαθμούς αντίσταση πάνω κάτω να ζεσταθεί.
Σε ένα κατσαρολάκι ρίχνουμε το λάδι και λίγη σκόνη σκόρδου και τα αφήνουμε στο μάτι μέχρι να τσιγαριστούν ελάχιστα και να μυρίσει το σκόρδο (προσοχή όχι πολύ ώρα γιατί θα μαυρίσει!).
Στη συνέχεια ρίχνουμε τις λιαστές ντομάτες και την τυροκαφτερή BΙΟΣΑΛ ανακατεύοντας συνέχεια.
Έπειτα ρίχνουμε τη μια κουταλιά από το νερό που έχουμε κρατήσει για να “δέσει” λίγο το μείγμα και τέλος προσθέτουμε τα ζυμαρικά γυρίζοντας τα στο σκεύος μέχρι να τσιγαριστούν και να απορροφήσουν τη σάλτσα, πασπαλίζοντάς τα ταυτόχρονα με ρίγανη.
Αφού τσιγαριστούν τα κατεβάζουμε από τη φωτιά, βουτυρώνουμε ένα πήλινο σκεύος και τα ρίχνουμε μέσα.
Τέλος ρίχνουμε από πάνω την γραβιέρα (ή την ανακατεύουμε να μπει και μέσα αν θέλουμε) και τα βάζουμε στο φούρνο για λίγα λεπτά μέχρι να λιώσει το τυρί. Προτιμήστε την γλυκιά γραβιέρα για να ισορροπήσει την πικάντικη γεύση της τυροκαυτερής ΒΙΟΣΑΛ.
Σερβίρουμε όπως είναι στο πήλινο (για τη μόστρα και μόνο!). Η όλη διαδικασία δεν παίρνει σίγουρα παραπάνω από μισάωρο και είναι ότι πρέπει για τα βράδια που γυρνάμε από τη δουλειά και ανοιγοκλείνουμε ντουλάπια με λύσσα και μανία για να βρούμε κάτι φαγώσιμο!
Έξυπνα Tips :
Δεν προσθέτουμε επιπλέον πιπέρι στη συνταγή γιατί είναι ήδη αρκετά καυτερή λόγω της τυροκαυτερης ΒΙΟΣΑΛ.
Ίσως του ταίριαζε και η πάστα ελιάς μαζί με την τυροκαυτερή ΒΙΟΣΑΛ.